عملیات شهید «محمد عبدالامیر حمید» (شهید زنده)

عملیات

صبحدم روز پنجشنبه 1374/4/15ه.ش (7صفر1416ه.ق، 6ژوئیه 1995م)، در سالروز ولادت حضرت امام موسى کاظم‏علیه السلام ، گروهى از رزمندگان مقاومت اسلامى لبنان، در حالى که هر کدام مقدار زیادى مواد و تجهیزات انفجارى در کوله‏پُشتى خود حمل مى‏کردند، با گذر از خطوط امنیتى و مواضع و پایگاه‏هاى ارتش اسرائیل و مزدوران ارتش جنوب لبنان (میلیشیاى لحد)، به عمق منطقه‏ى اشغالى در نزدیکى «قلعه شقیف» وارد شدند. جاده‏ى استراتژیک «دیِرمِیماس» براساس اطلاعات و شناسایى‏هاى انجام شده قبلى، بهترین نقطه براى عملیات شهادت‏طلبانه تشخیص داده شده بود.

شانزده بمب قوى، با فاصله‏هایى حدود پنجاه متر، در سه نقطه‏ى مختلف‏کار گذاشته شدند. بر روى بمب‏ها که حاوى صدها ساچمه‏ى فلزى به عنوان ترکش بودند، پوششى جهت اختفا کشیده شد تا نیروهایى که از آن‏جا مى‏گذرند، متوجه نشوند.

جوانى حدود بیست ساله، پس از روبوسى و وداع با دیگر همرزمان، از گروه جدا شد و به میان درختچه‏هاى بالاى تپه کنار جاده دوید و خود را آن‏جا پنهان کرد. جوان که مقدارى مواد منفجره به دور بدن خود بسته و چاشنى را آماده کرده بود، باید دستگاه انفجار چاشنى بمب‏هاى کار گذشته شده را در دست مى‏فشرد.

دیگر نیروهاى مقاومت اسلامى، در بالاى ارتفاع مشرف بر جاده و محل عملیات، در حالى که از فاصله‏اى دور ناظر صحنه بودند، یک‏دستگاه دوربین فیلم‏بردارى ویدئویى کار گذاشتند تا از آن‏چه اتفاق خواهد افتاد، تصویربردارى کنند.

ساعاتى بعد، کاروانى نظامى متشکل از دو کامیون و یک جیپ، به منطقه نزدیک شد. جوان که به شدت انتظار آمدن قافله را مى‏کشید، با گذر اولین کامیون و موازى شدن آن‏ها با محل‏هاى بمب‏گذارى شده، فریاد «یاحسین‏علیه السلام» سرداد و چاشنى‏ها را یکى پس از دیگرى فشرد. سه انفجار پیاپى، منطقه را به لرزه در آورد و انعکاس صداى آن در کوه‏ها و دره‏هاى اطراف، نیروهاى دشمن را که هراسان از ماشین‏ها پیاده مى‏شدند، وحشت‏زده کرد.

جهنمى از آتش و انفجار کامیون‏ها را در بر گرفت. نیروهاى صهیونیست، دستپاچه و هراسان، به هر طرف پا به فرار گذاشتند؛ بدون این‏که تا دقایقى بتوانند عکس‏العملى از خود نشان بدهند. اتومبیل‏ها در جاى خود متوقف شدند. اجساد کشته شدگان و مجروحین در کامیون‏ها باقیمانده بود. کماندوهاى وحشت‏زده، بى‏هدف، به هر سمتى تیراندازى مى‏کردند و دقایقى بعد از انفجار بود که جرأت کردند از جانپناه خارج شوند. ناگهان سه نارنجک دستى، یکى پس از دیگرى، میان نیروهاى صهیونیست پرتاب و منفجر شد که تلفاتى به بار آورد.

نیروهاى اسرائیلى، به خیال این‏که مورد تهاجم گروهى عظیم از رزمندگان مقاومت اسلامى قرار گرفته‏اند، گیج و مبهوت، فرار را بر ماندن ترجیح دادند. در آن میان، جوانى که لباس کماندویى سبز رنگ و جلیقه مملو از مواد منفجره بر تن داشت، از میان درختچه‏ها خارج شد و در حالى که دستش را بر ماشه اسلحه‏ى ام.16 خویش مى‏فشرد، به طرف کامیون‏ها دوید. با وجود درگیرى‏هاى شدید و تیراندازى زیاد، ناگهان اسلحه جوان دچار نقص شد و گیر کرد، ولى او خونسرد و آرام، به رفع گیر اسلحه پرداخت و بدون این‏که با مقاومتى از سوى صهیونیست‏ها روبه‏رو شود، دوباره به تیراندازى پرداخت و میان کامیون‏ها که بر اثر انفجار متلاشى شده بودند، مى‏دوید و به دنبال سربازان دشمن مى‏گشت.

در یک لحظه، چشم جوان به سربازى جوان افتاد که وحشت زده در برابر او ایستاده بود. آن چنان مات و مبهوت، بود که نتوانست از اسلحه‏ى خود استفاده کند. جوان حزب‏اللهى خنده‏اش گرفت و سرباز صهیونیست پا به فرار گذاشت و به میان تپه‏ها دوید. جوان رزمنده با خونسردى خندید و خشاب اسلحه‏ى خود را که تمام شده بود، عوض کرد.

طرح عملیات این گونه بود که پس از آن‏که نیروهاى کماندویى دشمن طبق روال همیشه، پس از حمله به گوشه‏اى پناه مى‏برند، جوان رزمنده به میانشان بدود، خود را منفجر کرده و به این وسیله ضربه‏ى نهایى را بر آن‏ها وارد کند؛ ولى صهیونیست‏ها از فرصت استفاده کرده و پا به فرار گذاشتند.

اسرائیل که مدعى است پیشرفته‏ترین تکنولوژى نظامى را در نبرد بامقاومت اسلامى به‏کار گرفته و جدیدترین و قوى‏ترین سلاح و تجهیزات را در اختیار دارد، و از بهترین و آموزش دیده‏ترین کماندوهاى ویژه برخوردار است، با هجوم یک جوان بیست ساله‏ى مسلمان، همه‏ى ادعاهایش به پوچى گرائید و تمامى کماندوها صحنه را ترک کرده و گریختند.

این درگیرى لحظه به لحظه توسط دوربین ثبت و ضبط مى‏شد. همرزمان شهید، از دور نظاره‏گر بودند، و هر لحظه منتظر آخرین انفجار و شهادت او.دقایقى گذشت، ولى از انفجار خبرى نشد. جوان رزمنده همچنان در میان اجساد کشته‏ها، و مجروحین و کامیون‏ها مى‏گشت، ولى دیگر کسى را نیافت. همه گریخته بودند. خودش خنده‏اش گرفت. نمى‏دانست چه کند؛ مکثى کرد، یک بار دیگر با نگاه اطراف را وارسى کرد و چون جنبنده‏اى ندید، مسیرى را که از آن‏جا آمده بود، در پیش گرفت و به محل استقرار همرزمانش شتافت.

یک ربع ساعت گذشت که جوان رزمنده به دوستانش پیوست. همه مبهوت ولى خوشحال، او را در آغوش کشیده و خوش آمد گفتند. جالب آن بود که ساعتى قبل با او وداع کردند؛ به این تصور که او در عملیات به شهادت خواهد رسید.

بازتاب

دبیر کل حزب‏اللَّه لبنان، حجت‏الاسلام والمسلمین سیدحسن نصراللَّه، در باره‏ى قهرمان این عملیات مى‏گوید: این جوان براى عملیات شهادت‏طلبانه عازم شده بود و مثل دیگر شهادت‏طلبان، وصیت نامه‏اش را در برابر دوربین فیلم‏بردارى خواند و حتى برایش برنامه‏ى خداحافظى و مراسم وداع نیز برگزار شد. او واقعاً خودش را آماده کرده بود تا با انفجار خود، بر دشمن زبون ضربه‏ى سختى وارد آورد.

بعد از عملیات، هنگامى که نزد من آمد، با تعجب به او گفتم: تو که رفته بودى عملیات شهادت‏طلبانه انجام بدهى، خودت را منفجر کنى و شهید بشوى، پس چى شد که سالم برگشتى؟

او خندید و گفت: بله، من خودم را براى شهادت آماده کرده بودم؛ ولى پس از انفجار بمب‏ها و تیراندازى، همه‏ى اسرائیلى‏ها فرار کردند و من هر چه منتظر ماندم، کسى را ندیدم که به طرفم تیراندازى کند و دیگر کسى را نیافتم که مرا شهید کند، خودم هم که نمى‏توانستم بدون این‏که کسى وجود داشته باشد،بى دلیل خودم را منفجر کنم.

دو روز بعد از عملیات، کانال تلویزیونى «المنار» وابسته به حزب‏اللَّه لبنان، اقدام به پخش تصاویر مستند این عملیات کرد که فرماندهى نیروهاى اشغال‏گر اسرائیلى، هراسان و دستپاچه، به مدت یک ربع تا پایان پخش برنامه و گزارش عملیات، برق مناطق اشغالى را قطع کرد تابه خیال خود کسى از مردم آن‏جا نتواند از عملیات با خبر شود. چرا که این تصاویر نمایانگر پوشالى بودن قدرت صهیونیست‏ها بود.

شخصیت شهید

قهرمان این عملیات که همچنان جزو رزمندگان گمنام مقاومت اسلامى محسوب مى‏شد و نامى از او به میان نیامده است، شهید «محمد عبدالامیر حمید» (حمزه) متولد1352ه.ش)1974م) بود که چندى بعد در روز1376/12/3ه.ش (22 فوریه 1997م) در عملیاتى دیگر علیه نیروهاى اشغال‏گر، به شهادت رسید و پیکرش یک سال و نیم در دست رژیم اسرائیل ماند و سپس در بیروت دفن شد.